Apr 18, 2010

biraz kızıp çıkıcam.

sevgili arkadaşlarım,yoldaşlarım,dostlarım,okuyucu vs..
muzdaribim bazı konularda of offfff!
gelen bahar ayları gevşer gönül yayları olayların akışını tabii ki değiştiriyor.
bir de ister istemez başımıza gelen insanların sıklaşması da bazen bu aylara rastlamıyor değil.
o değil de, birisini beğenmeye göreyim ya da hoşmuş falan diye yorum yapmaya göreyim.
bir anda çevresindeki herkesi tanıdığımı fark ediyorum.
resmen çevreleme politikası gibi.
ULAN!yüzlerce arkadaşını biliyor çıkıyorum,bazısı yakınen bazısı uzaktan tanıdıklarım oluyor, bazısı ise dıdısının dıdısı oluyor ama tanıyor oluyorum işte!
bir de çocuk hakkında yüzlerce bilgi birikimini de sağlamış oluyorum bu yolla, fakat gelin görün ki tek insan kalıyor muhabbet kurmak için aylarca beklemem gereken o da tabii ki tahmin edebileceğiniz gibi başroldeki şahsiyet oluyor! tamam artık gelişen sosyal ağlar sayesinde herkes herkesten haberdar olmuş durumda, yani hayatınız boyunca hiç görmediğiniz bir insan hakkında otomatik olarak çok şey biliyormuş konumuna çok rahatlıkla erişebiliyorsunuz, kim kiminle nerede bilebiliyorsunuz falan;fakat benim durum daha da vahim oluyor. örneğin üniversitede beğendiğim çocuk ufak bir araştırma sayesinde taa lisedeki yakın arkadaşımın babasının tayini sonucunda taşındıklarında gittiği liseden edindiği yakın arkadaşının bana da mektuplarında bahsettiği büyük platonik aşkı çıkabiliyor!ULAN!
yani herkes tanıdık çıkmasın. zaten yeterince birbirimize bağlı çıkıveriyoruz :üniversitede edindiğim dostumun yuvadan arkadaşım çıkması.. bir de beğendiğim çocukların her yerden tanıdık çıkmalarına rağmen benimle tanışık olamamaları ha bir de bu durumdan tahminimce farkında dahi olmamaları anca tanıştıktan sonra ben anlatırsam bu duruma aymaları.
OF!yani ben seni tanıyorum sen de onu tanıyorsun o zaman bizi de tanıştırsana be hacı hadi be ama gibi muhabbetleri sevmediğim için de tanışma anını kendi imkanlarımla yaratmaya çalışarak zamanı uzatıyorum, karnıma ağrılar giriyor oh ne ala memleket!
bahar ayları, belanız olurum ULAN!
tanıdıklarınızı da alın gidin burdan.hadi görmicem sizi burda.topunuzu keserim haa!
ya da son çare çocuğumu köpüklerim ULAN!

5 comments:

C3Moi said...

zaten hepimiz ademin torunları değilmiyiz. aha şu söze benzedi; zaten hep iyi niyetinden kaybetmedi mi :D

miss piggy said...

sosyal ortamların çivisi çıktı. ben kendimi afaroz etmeyi planlıyorum.

lulu said...

ortak arkadaş durumundan nefret eder oldum halbuki güzel bir şey olması gerekirdi.ah be abi.

dugu said...

bebeyim sana Nil'den "Ne Garip Adam" adlı şarkıyı göneriyorum. :D

lulu said...

geldi o zaman!