dün gece yine izledim Frida'nın hayatını anlatan kendi adını taşıyan filmini. Dvd'yi zamanında iyiki almışım, artık ezberlediğim repliklerinin bir de ispanyolca falan izliyorum zevkten dört köşe oluyorum.sonrasında da en başarılı soundtrack albümlerinden olan -bence- albümünü de dinledim.oh.bu kadın nedense paramparça hayatındaki duruşu ve yaptıklarıyla her daim büyülüyor beni,hele ki o Salma Hayek'in film boyunca gerçek bir Frida oluşu insanın içine işlemiyor değil.
sanırım biyografi temelli filmlere zaafım var.
Jim Morrison'lu the Doors, Ian Curtis'li Control'de vazgeçemediklerimden zira.
ama bu aralar nedense çok Frida hissediyorum kendimi.aynı resimlerindeki gibi.
p.s. dün son kez derse girdim fakültede.acaba yeniden öğrenci olacak mıyım diye düşündüm.acaba?
1 comment:
ooooy!
ben de frida yı izleyip bu yazıyı daha iyi bir anlamak istiyorum
Post a Comment