ismim.

şimdi burda son dönemlerde başıma gelen bir kaç durumdan söz etmek istiyorum.
durumlar ismimle ilgili.
malesefki arada bir unutuyorum kendisini!
mesela geçen vize döneminde sınav kağıdına adımı "gülçin" olarak yazmam.
final döneminde ise bir sınavda imza kağıdına benden önce imza atmış arkadaşım esra'nın adını okuyup kendi adımı yazarken tekrar esra yazmam.
ispanyolca dersinde dillere pelesenk olan "yo me llamo burçak" şarkımızın etkisiyle hoca bana adımı sorduğunda istemsizce "yo me llamo bu... ayh.. g....." diyerek herkesi şaşırtmam.
son bombalardan birisi de geçen gün yeni bir insanla tanışma merasimi sırasında, benden önce davranıp "merhaba ben burçak!" diyen burçak'tan sonra elimi uzatarak "merhaba ben burçak!" demem ve bunun yanlış birşey olduğunun ayırdına da 2 sn sonra anca aymam! tabii atılan kahkaların ve karşımdaki insanın garipsemiş yüz ifadesinin yardımıyla.
adımı sevmiyor değilim zira geçenlerde evdeyken, apartman sakinlerimizden bir teyzenin beni görüp de "aaaa okşan sen ne zaman geldin ankara'dan?" demesiyle adımın bir anda okşan olduğunu düşündüm ve orda daha da bir sevdim kendisini.
okşan ne lan?!