bu woody allen denilen adamın dünyaya baktığı o gözler, o anlayış her seferinde olduğu gibi bu
filminde de beni sarsmayı başardı.
insan evladının nelere meyilli olabileceğini, neleri tolere edebileceğini, gereksiz yere bastırdığı duygularını, genel kanılara göre şekillendirdiği hayatın gereksizliğini ve değişimin ne kadar da basit olabileceğini - ve gerekliliğini - ve nicelerini kendine has tarzıyla gene çok başarılı bir şekilde anlatabilmiş.
işte filmden bir diyalog:
melody - üzgünsün biliyorum. anlamanı beklemiyorum. nasıl anlayabilirsin ki?
boris - inan bana, eğer kuantum fiziğini anlayabiliyorsam, düşük zekalı bir sopa çeviricisinin düşünce tarzını da anlayabilirim.ve son nokta: "but on the whole, i'm sorry to say, we're a failed species"
ben hayran kaldım ya siz?
* ayrıca filmdeki Randy karakterindeki Henry Cavill!of of!
3 comments:
ben de filmden etkilenmiştim, çok basit evet aslında 'whatever works' diye bakmak lazım demiştim ve fakat yeni bi hayat felsefesinin kana karışması zaman alıyor. woody allen hayranlığımız baki kalırken.
benim de en sevdiğim replik sanırım filmin sonuna doğru olan şu özet olmuştu:
whatever love you can get and give, whatever happiness you can filch or provide, every temporary measure of grace, whatever works. And don't kid yourself. Because its by no means up to your own human ingenuity. A bigger part of your existence is luck, than you'd like to admit. Christ, you know the odds of your fathers one sperm from the billions, finding the single egg that made you. Don't think about it, you'll have a panic attack.
bendende kısa bir yorum gelsin:
pek güzeldi, ağızlara layıktı.
çok güzel, çok güzel..
pek sevdim !!
Post a Comment